چاقو دو لبه ای به نام کروماکی (قسمت دوم)

فیلم برداری کروماکی اصولا پدیده سخت و پر زحمتی است، به عنوان کارگردان شما نه تنها باید دوربین را در بهترین مکان ممکن قرار دهید بلکه باید اطمینان حاصل کنید که بازیگران شما میتوانند به خوبی با پس زمینه هماهنگ شوند و در نهایت تصویر شما سه بعدی و قانع کننده از آب در بیاید. همچنین بازیگران باید فاصله مناسبی از صفحه سبز یا آبی داشته باشند تا به طور تصادفی سایه نیاندازند و شبحی عجیب و غریب وسط فیلم ایجاد نکنند ، با همه این حرف ها خیلی دور از ذهن به نظر نمیرسد که بعضی از فیلم ها نتوانند تمام این نکته ها را به خوبی رعایت کنند و کارگردان های معروف فیلم هایی با جلوه های ویژه غیر استاندارد ارائه کنند ، این شما و این فیلم هایی که جلو پرده کروماکی ضبط شده اند و نتیجه افتضاحی به بار آورده اند :

ایندیانا جونز و قلمرو جمجمه بلورین

یکی از چیز هایی که ایندیانا جونز به خاطرش تحسین می شود صحنه های تعقیب و گریز و جلوه های ویژهای است که اکثر آنها توسط بازیگر واقعی این فیلم هریسون فورد اجرا شده است ، ایندیانا جونز یک مجموعه فیلم سریالی دوست داشتنی است اما در این قسمت از فیلم که قسمت چهارم از این سری فیلم ها هم هست ، صحنه هایی را میبینیم که زیادی غیر معمولی به نظر میرسند مانند صحنه تعقیب و گریز در جنگل که در مقایسه با فیلم های قبلی ایندیانا جونز بسیار غیر واقعی تر و مصنوعی تر از کار درامده ، شاید مقصر اسپیلبرگ بود که قبل از اکران فیلم ادعا کرد این فیلم قرار است طرفداران ایندیانا جونز را شگقت زده کند ، البته که ما شگفت زده شدیم اما نه از از سر حیرت بلکه از حجم نا امیدی بعد از دیدین این مدل استفاده از تکنولوژی در سینما.

صعود ژوپیتر

واچوفسکی ها در این فیلم کار ویژه ای انجام داده اند ، آنها نه تنها توانسته اند از ادی ردمین بازیگر برنده اسکار بدترین بازی عمرش را بگیرند بلکه جلوه های ویژه ای را پدید آورده اند که بسیار بسیارغیر واقعی و عجیب است. اگرچه این کارگردان ها در فیلم ماتریکس نشان داده اند که می توانند به خوبی از جلوه های ویژه استفاده کنند اما استفاده زیاد از تکنیک کروماکی در فیلم صعود ژوپیتر چندان به مذاق تماشاگر ها خوش نیامده. تصویر چنینگ تیتوم و میلان کونیس که در آسمان در حال پرواز اند آن قدر مصنوعی است که می توان آن را یکی از بزرگترین نقطه ضعف های فیلم قلمداد کرد.

هابیت

با آن جایگاه منحصر به فردی که ارباب حلقه ها در سینما دارد توقع این بود که هابیت تبدیل به یک دنباله شگفت انگیز و خیره کننده شود، اما عملا در مقایسه با ارباب حلقه ها پروژه ای شکست خورده به نام گرفت. پیتر جکسون کارگردان سه گانه هابیت در آخرین لحظه ها روی صندلی کارگردانی نشست و همین تصمیم باعث شد دکور پر هزینه و مفصل فیلم تبدیل به چند پرده کروماکی برای استفاده از جلوه های ویژه شود ، مانند باقی فیلم هایی که زیادی درگیر جلوه های ویژه و پرده سبز می شوند، تصاویر این فیلم جوری فیلم برداری شده اند که انگار موقعیت حاضر در فیلم تعلق ندارند ، البته نمیتوان هابیت را به عنوان بدترین فیلمی که از پرده سبز استفاده کرده نام برد ، اما نمونه خوبی است برای انکه ببینیم وابسته بودن زیاد به جلوه های ویژه تا چه قدر میتواند به باور پذیر بودن فیلم لطمه وارد کند.

پیشتازان فضا: شورش

قسمت شورش از سری فیلم های پیشتازان فضا شاید یکی از عجیب ترین های این لیست باشد ، این قسمت هم مثل باقی فیلم های پیشتازان فضا جلو پرده آبی فیلم برداری دشده است ، اما اگر صحنه نهایی این فیلم را ببینید متوجه می شوید که کارگردان هیچ تلاشی برای جایگزین کردن پرده آبی نداشته و آن را آن عقب به حال خود رها کرده است ، حتی اگر از جلوه های ویژه اغراق شده و تخیلی این فیلم بگذریم ، این که آدم خوب ها و آدم بد ها در نهایت باید در سفینه فضایی که دور تا دورش را پرده آبی پوشانده با هم مبارزه کنند ، باعث می شود بتوانیم این فیلم را یکی از بدترین انواع استفاده از پرده کروماکی بدانیم.

گرین لنترن

اگر بخواهیم فیلم گرین لانترن را تعریف کنیم باید از فیلمی غرق شده در جلوه های ویژه و پرده کروماکی حرف بزنیم ، در این فیلم نه تنها تمام زمینه ها بسیار فانتزی غیر واقعی کار شده اند بلکه لباس رایان رینولدز بازیگر اصلی این فیلم هم توسط کامپیوتر ساخته شده است! در واقع آن قدر این فیلم مصنوعی است که بیشتر شبیه به یک بازی کامپیوتری است تا یک فیلم سینمایی. در تمام فیلم سر رایان رینولدز به طرز عجیبی با استفاده از جلوه های ویژه کاپیوتری به بدن انیمیشنی اش وصل شده است. جلوه های ویژه این فیلم به حدی بد است که خود رایان رینولدز در فیلم ابر قهرمانی بعدی اش یعنی ددپول این فیلم را به تمسخر میگیرد.