لباس کروماکی به چه کاری می‌آید

درباره لباس

لباسِ کروماکی به عنوان یه ابزار قدرتمند توی دنیای هنر و تولید محتوا، در کنار اینکه یک جزء بسیار مهم از این صنعته، به یه وسیلهِ خلاقانه و شگفت‌آور تبدیل شده که به هنرمندا و عکاسا و طراحای مد این امکان رو میده که از مسیرای تازه ای برای بیان خلاقیت و ابتکارشون استفاده کنند.
این روزا که عصر عصرِ فیلمای پرهزینه، سرگرم کننده و به اصطلاحِ هالیوودی ها، بلاک باستره، استفاده از جلوه‌های ویژه بصری، میشه گفت جزء جداناپذیر از فیلم‌های سینمایی شدن و کمتر فیلمِ پرهزینه ای رو میتونید پیدا کنید که از کروماکی و لباس هاش بهره نبرده باشند. چون یکی از ابزار‌هایی که در ساختن جلوه‌های ویژه استفاده زیادی داره، لباس کروماکیه و ما توی این مطلب شما رو با این نوع لباس‌ها و کاربرد‌هاشون آشنا میکنیم.
قبل از هر چیز خالی از لطف نیست بدونید که این تکنیک با استفاده از رنگ‌های قوی ایجاد میشه که در برابر یک پس‌زمینه ساده و یکنواخت، میشه لحظه های عجیبی رو باهاش به تصویر کشید. درسته که این لباس‌ها بیشتر برای جلوه‌گیری و جذابیت در عکسبرداری‌ و فیلمبرداری مورد استفاده قرار میگردند، ولی وظیفه اصلیشون انتقالِ پیام‌های عمیق‌تر و تازه تره. از رویای رنگی تا اعتراضای اجتماعی، لباس کروماکی به دیدگاه‌ها و احساس هایی که ما به اون ها معتقدیم، رنگ و شکل میده و به خاطر همینه که به یه عنصر جذاب و مهم تو جهان هنر و مد تبدیل شده.
لباس‌های کروماکی در سبک‌ها و طرح‌های مختلفی وجود دارند، از لباس‌های تک رنگ و ساده گرفته تا لباس‌های پیچیده‌تر با الگوها یا بافت‌های پیچیده. اما عامل کلیدی اینه که لباس باید از موادی ساخته بشه که مات و غیر بازتابنده باشد تا از تابش خیره کننده یا سایه های ناخواسته در طول فیلمبرداری جلوگیری بشه.پارچه های مناسب برای درست کردن لباسای کروماکی باید به شکلی باشه که فرد رو اذیت نکنه و تنفس براش سخت نشه، برای همین از پارچه‌های ضد چروک و در عین حال منعطفی استفاده می کنند که نود درصد پلی استر و ده درصد لیکرا باشه.
در سینما و تلویزیون عموما این لباسا برای ایجاد شخصیت‌های تخیلی و کامپیوتری استفاده میشند. به این شکل که یه بازیگر اول این لباس رو میپوشه و نقش مورد نظر و بازی میکنه. بعد از پایان فیلم‌برداری و ساخته شدن اثر، موقع ویرایش و تدوین فیلم، بازیگر توسط یه شخصیت کارتونی جایگزین می‌شه. دلیل اصلی این اتفاق اینه که کمک می‌کنه تا بازیگرای مقابل، در برابر شخصیت‌های خیالی عکس العمل بهتری داشته باشند و طبیعی‌تر بازی کنند. یکی دیگه از ویژگی های مهم این لباس حذف اعضای بدن بازیگره. مثلا میشه دست های یک بازیگر رو تبدیل به یک ابزار مکانیکی کرد، مثل فیلم مرد آهنی با بازی رابرت داونی جونیور.
متداول‌ترین رنگ برای لباسِ کروماکی رنگِ سبزِ و عمدتاً به این دلیل انتخاب میشه که از رنگ پوست انسان دورتر و همین موضوع، جدا سازیِ سوژه از پس‌زمینه رو راحت تر میکنه. با این حال، گاهی از رنگ آبی هم استفاده میشه. مخصوصا زمانی که سوژه، لباس سبز رنگ به تن داره.
یکی دیگه از نکته های مهم اینه که موقعی که لباس کروماکی تنِ یه بازیگر یا هنروره، فیلمسازا و عکاسا باید حواسشون به عواملی مثل نور توی صحنه و حرکات و اقدامات پوشنده باشه. علاوه بر این، لباس باید به راحتی روی سوژه قرار بگیره و برای اطمینان از عملکرد طبیعی، امکان حرکتِ راحت و آسون رو هم فراهم کنه.
بعد از تولید اثر، لباسِ کروماکی به صورت دیجیتالی و با استفاده از نرم افزار تخصصی از فیلم حذف میشه و فقط و فقط سوژه روی پس زمینه باقی میمونه. این مراحلی که گفتیم نیازمند توجه دقیق به جزئیاته تا این اطمینان وجود داشته باشه که لبه‌های سوژه یکپارچه به نظر برسند و هیچ بقایایی از رنگ سبز صفحه نمایش دیده نشه.
خلاصه که، لباس کروماکی ابزاری همه کارست که به فیلمسازا و عکاسا اجازه میده تا جلوه های بصری و عکس های ترکیبی خیره کننده و جذابی رو ایجاد کنند